Imię:	Ashara
		Pseudonim artystyczny:	Asha
		Kryptonim operacyjny:	Jiriad
		Ranga:	Mando`ad
		Planeta pochodzenia:	Atrisia
		Kolor oczu::	Biały
		Kolor włosów:	Biały

Ashara urodziła się w 27 BBY na Atrisii. Jej ojciec, Kael, był ambitnym pułkownikiem atrisiańskiej armii, całkowicie oddanym swojej karierze. Matka, Seryth, wywodziła się z ludu Echani i należała do najwybitniejszych wojowniczek swojego pokolenia. To właśnie ona poświęcała córce najwięcej czasu, od najmłodszych lat wychowując ją w duchu tradycji swojego ludu.

Przez pierwsze osiem lat życia Ashary obecność ojca była sporadyczna, gdyż zawsze stawiał obowiązki wojskowe ponad rodzinę. Gdy jednak wracał do domu, córka wspominała te chwile z ciepłem. Wszystko zmieniło się w 22 BBY, wraz z wybuchem Wojen Klonów. Kael w pełni zaangażował się w działania Republiki przeciwko Separatystom, a wizyty w domu stały się rzadkością.

W 18 BBY galaktyka zmieniła się na zawsze. Republika upadła, a Atrisia szybko poprzysięgła lojalność wobec nowo powstałego Imperium. Ojciec, widząc w tym szansę na awans, bez wahania zaakceptował nowy porządek. Seryth natomiast patrzyła na to bardziej sceptycznie i nie zamierzała uginać się przed galaktycznym mocarstwem tak łatwo, jak jej mąż. Gdy pod koniec tego samego roku Ashara zaczęła przejawiać pierwsze oznaki wrażliwości na Moc, matka dziewczyny wiedziała, że musi działać. Poprosiła o pomoc swojego brata, Arkhuna, i wspólnie przygotowali plan ucieczki.

Pewnej nocy obudziła córkę, kazała jej się spakować, a następnie ją zabrała do odludnego hangaru na obrzeżach Jar’Kai, stolicy Atrisii. Zanim jednak zdążyli wystartować, w dokach pojawił się Kael z oddziałem żołnierzy. Seryth wyszła im naprzeciw, dobyła broni, a następnie zaatakowała, dając reszcie swojej rodziny czas na ucieczkę. Ashara, choć była wówczas zaledwie dzieckiem, nie chciała zostawiać matki samej. Rzucała się, wyrywając do przodu, ale Arkhun chwycił ją i siłą zaciągnął na statek. Zanim trap statku zamknął się całkowicie, zdążyła wymienić ze swoją matką jedno spojrzenie, nie wiedząc, że będzie ono ostatnim.

Po ucieczce nowym domem stała się dla Ashy Hitaka — niewiele znacząca planeta na Zewnętrznych Rubieżach, gdzie jej wuj prowadził małe gospodarstwo. Od pierwszego dnia traktował Asharę jak własną córkę. Pracowali razem w polu, a wieczorami trenowali. Jako doświadczony wojownik Arkhun kształtował jej styl walki, dopełniając trening, który rozpoczęła ze swoją matką. Przez pięć lat żyli spokojnie… aż przeszłość w końcu ich odnalazła.

Imperialne transportowce pojawiły się na horyzoncie, a chwilę później oddział dowodzony przez jej ojca zaatakował farmę. Wujek kazał Asharze uciekać, lecz ona chwyciła swoje wibroostrze i stanęła do walki u jego boku. Razem odparli pierwszą falę szturmowców, ale przewaga liczebna była zbyt przytłaczająca. W końcu została rozbrojona i pochwycona przez Kaela, który zmusił ją do patrzenia na egzekucję Arkhuna, a następnie zabrał ze sobą, obiecując, że „pokaże jej właściwą drogę”.

Początkowo trzymał ją pod swoją bezpośrednią komendą, próbując samodzielnie złamać jej opór i wychować na lojalną córkę Imperium. Gdy to zawiodło, w 11 BBY wysłał ją na do Imperialnej Akademii na Caridii, słynącej z bezwzględnego programu nauczania, zdolnego zgasić nawet na Przez cztery lata przechodziła tam indoktrynację, intensywne szkolenia i testy wytrzymałości, które niemal całkowicie zdusiły jej dawny charakter.

Po powrocie została przydzielona do jednostki ojca. Walczyła u jego boku, lecz nie z lojalności wobec Imperium, a z braku innej drogi. Właśnie tę stłamszoną iskrę buntu dostrzegł w niej Darrick Venn — żołnierz w rzeczywistości pracujący dla Rebelii. To on ujawnił jej prawdę o losie jej matki, wyjawiając, że została zabita przez ojca dziewczyny.

Przez miesiące opracowywali plan, którego celem było uderzenie w Kaela podczas zaplanowanej inspekcji imperialnego magazynu uzbrojenia na Atrisii. Darrick, korzystając ze swoich kontaktów w Rebelii, zapewnił im nie tylko informacje, ale i wsparcie bojowe. Asha, wciąż formalnie służąca Imperium, miała wykorzystać swoją pozycję, by otworzyć drogę reszcie grupy do wnętrza placówki.

Wszystko szło zgodnie z planem aż do momentu, gdy wzniesiono alarm. Kael, zgodnie z przewidywaniami, ruszył do hangaru, by osobiście nadzorować ewakuację cennego sprzętu. To właśnie tam dziewczyna odcięła mu drogę. Ku jej zaskoczeniu, ojciec dzierżył w swych rękach broń, której nie widziała od lat — podwójne wibroostrze jej matki. Widok tego oręża tylko rozpalił gniew Ashary.

Pojedynek był zacięty i długi. Mimo to, lata treningów pod okiem matki i wujka pozwoliły jej wyjść z tego starcia zwycięsko i odzyskać broń, która niegdyś należała do Seryth.

Gdy Kael osunął się na zimną posadzkę hangaru, Darrick i reszta oddziału zabezpieczyli broń i zapakowali ją na statek. Ashara, trzymając w dłoniach odzyskany wibromiecz matki, spojrzała po raz ostatni na ciało ojca, po czym bez słowa ruszyła na prom. Razem z resztą opuściła Atrisię i uciekła z Imperialnej przestrzeni.

Po tamtej misji Asha dołączyła do szeregów Rebelii, gdzie szybko zyskała reputację znamienitej wojowniczki. W 2 BBY wzięła udział w akcji przejęcia transportu niewolników na obrzeżach terytorium Mandalory. Dowodziła szturmem na imperialny transportowiec. W tej samej akcji brał udział Mandalorianin Marik Awaud, który widząc jej ducha walki oraz później poznając jej historię, postanowił ją adoptować, tym samym wcielając w szeregi swojego klanu.

Dla Ashary, która straciła całą swoją rodzinę, był to moment, w którym po raz pierwszy od dawna poczuła, że gdzieś przynależy. Razem walczyli dla Rebelii aż do Bitwy o Endor. Po zwycięstwie nad Imperium opuściła front i udała się z Marikiem na Mandalore, swoją nową ojczyznę, gdzie w pełni zaakceptowała nowe życie jako Ashara Awaud.