Recenzja Marika Do góry

Oceniając grę Battlefront II z 2017 niemożliwym jest wręcz nie porównanie jej do jej imienniczki z 2005. Nowy Battlefront II na pewno bije swoją “matkę” na głowę mechaniką, efektami specjalnymi i mechaniką rozgrywki. Ale, (bo zawsze jest jakieś “ale”), totalnie daje ciała na linii fabularnej i możliwościach grania dla jednego gracza. Kampania jest żenująco krótka i słaba (ok przyznaje że nie podoba mi się że łączy się z Nową Trylogią) i jedyne czym się w mojej opinii broni to możliwością zagrania Lukiem, Leią, Hanem i Landem w kilku misjach i niezgorszym dubbingiem w polskiej wersji językowej. Nowa gra zrezygnowała z kilku bohaterów obecnych w starszej (jak np. Jango Fett czy Mace Windu), ale wprowadziła też nowych, których widok mnie osobiście cieszy (np. Lando Calrissian czy Bossk), a także (niestety) wielu nowych bohaterów z Nowej Trylogii. Uczciwie trzeba przyznać że twórcy gry przedstawili armię zarówno z okresu wojen klonów, jak galaktycznej wojny domowej i tej z Nowej Trylogii (chociaż do pewnego momentu-czyli aktualizacji wprowadzającej Obi-Wana, Anakina, Dooku i Grievousa, wątek wojen klonów był trochę po macoszemu traktowany). Ciekawą opcją (chociaż niestety nastawioną na wyciąganie z kieszeni gracza kolejnych pieniędzy) jest możliwość zmiany wyglądu postaci, zarówno bohaterów jak i szeregowych żołnierzy, a w przypadku tych drugich również możliwość wyboru jednej z 5 dostępnych dla danej klasy broni (to na szczęście za darmo).

Grę zdecydowanie warto pochwalić za grafikę i system walki. Gra się naprawdę miło i przyjemnie i często sięgam po ten tytuł jeśli chcę polatać X-wingiem czy też zapolować na Rebeliantów.

Co do wątków mandaloriańskich to niestety poza Bobą Fettem nie ma ich wcale (chociaż na siłę można trochę klony podciągnąć pod to szczególnie komandosów i żołnierzy ARC). Postać Boby jest bardzo fajnie zrobiona, a kto nie latał jego postacią zasypując przeciwników gradem rakiet niech żałuje.